เธอรู้บ้างไหม ว่าใจของฉันมันว่างเปล่า
มันช่างเหน็บหนาว และเจ็บเกินใครเข้าใจ
ผ่านความเหงาที่ทนทุกทรมาน
ตะเกียกตะกายเพื่อรักมากมายเท่าไร
ในชีวิตซักครั้งก็ยังไม่เจอรักแท้
เธอรู้บ้างไหม ว่าคนอย่างฉันก็มีหัวใจ
ผิดมากใช่ไหม ที่ใจของฉันมันต่าง
ต่างจากคนทั่วไปและไม่มีทาง
จะเปลี่ยนความจริงสิ่งนั้นที่ตัวฉันเป็น
ก็เลยต้องเจ็บช้ำทุกครั้งที่คิดไปรักใคร
ก็เหมือนกับการแข่งขันที่ต้องวิ่งไป
ทั้งที่ใจมันรู้ไม่มีเส้นชัย สู้จนตายก็คงไม่ได้สมหวัง
อาจมีบางคราวที่ล้มแล้วต้องพลาด
ใจเจ็บปวดจากคนที่รักมากไป ไม่เป็นไรก็ยังมีวันพรุ่งนี้
ก็ต้องทนต่อไปทั้งที่รู้ ว่าความรักแท้ๆเพื่อฉัน มันไม่มีจริง
เธอรู้บ้างไหม ว่าใจของฉันมันว้าเหว่
เปรียบดังทะเล ที่มันไม่มีคลื่นลม
ไม่มีแสงตะวันสวยทอประกาย
มีเพียงใจที่สลายมานานแสนนาน
กับความหวานที่พลันกลับกลายสุดท้ายเป็นขมขื่น
ก็เหมือนกับการแข่งขันที่ต้องวิ่งไป
ทั้งที่ใจมันรู้ไม่มีเส้นชัย สู้จนตายก็คงไม่ได้สมหวัง
อาจมีบางคราวที่ล้มแล้วต้องพลาด
ใจเจ็บปวดจากคนที่รักมากไป ไม่เป็นไรก็ยังมีวันพรุ่งนี้
ก็ต้องทนต่อไปทั้งที่รู้ ว่าความรักแท้ๆเพื่อฉัน มันไม่มีจริง
ก็เหมือนกับการแข่งขันที่ต้องวิ่งไป
ทั้งที่ใจมันรู้ไม่มีเส้นชัย สู้จนตายก็คงไม่ได้สมหวัง
อาจมีบางคราวที่ล้มแล้วต้องพลาด
ใจเจ็บปวดจากคนที่รักมากไป ไม่เป็นไรก็ยังมีวันพรุ่งนี้
ก็ต้องทนต่อไปทั้งที่รู้ ว่าความรักแท้ๆเพื่อฉัน มันไม่มีจริง